Hoe om te gaan met de bevlogenheidsdip?

Mijn naam is Merel van der Lei. Onlangs heb ik samen met mijn collega’s dit rapport uitgebracht “Het verborgen potentieel van werkend Nederland”. Eén van de dingen die in dit rapport naar voren komt, is bevlogenheid van de medewerkers in Nederland. Op bevlogenheid hebben we een aantal vragen binnengekregen. Een hele interessante vraag daartussen was: Is het mogelijk en is het ook nodig om als medewerker continu bevlogen te zijn? Om als organisatie medewerkers continu te stimuleren om ook daadwerkelijk bevlogen te zijn. Een hele interessante vraag die ik graag voor jullie beantwoord. Als we kijken naar bevlogenheid en dit de optimale staat van bevlogenheid is, dan zien we dat zelfs de meest bevlogen medewerker daar op deze manier doorheen laveert. Bevlogenheid betekent namelijk dat je je voor de volle honderd procent geeft in je werk. Dat is niet atlijd mogelijk. Er zijn momenten waarop je een rustpauze inbouwt om weer energie op te laden om de volgende stroom bevlogenheid in je werk door te maken. Het is als organisatie de kunst en de truc om samen met je medewerkers dialogen aan te gaan om te kijken naar wat een gezonde context is om zo optimaal mogelijk samen te presteren. Om zo optimaal bevlogen te zijn zonder dat je daarbij een verhoogd risico hebt op burn-out en stress, wat zou gebeuren als medewerkers continu op deze lijn zouden zitten zonder rustpauzes. Het is dus heel belangrijk om samen met je medewerkers dialogen aan te gaan en uit te vinden wat voor jullie organisatie het beste werkt om bevlogen aan de slag te gaan.